Bywszy po raz pierwszy od dawna na Starym Mieście, przegapiłam „dom profesorów”. Nadrobiłam to podczas kolejnej wizyty. Nawet mi się poszczęściło, bo jakaś babka wchodząc na posesję, zostawiła otwartą furtkę.
„Dom profesorów” pierwotnie był spichlerzem wzniesionym w połowie XVII wieku przez Baltazara Strubicza. Nazwa pochodzi od jego mieszkańców w okresie międzywojennym - profesorów Uniwersytetu i Politechniki (kamienica została kupiona przez Kooperatywę Profesorów i przebudowana). Mieszkali tu m.in. prof. Jan Łukaszewicz, prof. Władysław Witwicki, prof. Tadeusz Zieliński, prof. Adam Krokiewicz (filolodzy klasyczni).
„Dom profesorów” pierwotnie był spichlerzem wzniesionym w połowie XVII wieku przez Baltazara Strubicza. Nazwa pochodzi od jego mieszkańców w okresie międzywojennym - profesorów Uniwersytetu i Politechniki (kamienica została kupiona przez Kooperatywę Profesorów i przebudowana). Mieszkali tu m.in. prof. Jan Łukaszewicz, prof. Władysław Witwicki, prof. Tadeusz Zieliński, prof. Adam Krokiewicz (filolodzy klasyczni).
Nad wejściem głównym znajduje się tablica erekcyjna 1633 z herbami: Brochwicz Baltazara Strubicza i Doliwa,
zapewne jego żony.
Cały urok tego miejsca uwypukliła panosząca się wszędzie zieleń.
Drugie wejście i schody.
W okresie Powstania Warszawskiego stacjonowała tu 104 kompania Związku Syndykalistów Polskich AK, co upamiętnia tablica na murze od strony Brzozowej.
Sąsiedni dom, przy Brzozowej 20, nie wygląda zbyt ciekawie od strony ulicy. Ale tylna fasada to już inna bajka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz